शब्दले मन छोए पो त कविता

अम्रीत बनी शब्दले मन छोए पो त कविता ॥
शब्द सँगै भाव त्यसमा भए पो त कविता ॥

 कन्त बिजोग देखाई कवि कवितामा कराउँदा
आफ्नै दु:ख सम्झी श्रोता रोए पो त कविता ॥

जस्तो सुकै किन नहोस्  कविका ति भावहरू
सुन्दा खेरी च्वास्स मन छोए पो त कविता ॥

भित्री मनमा गुम्सीएका  दु:ख पिर चिन्ता सबै
गङ्गाजल पानीले झैँ धोए पो त कविता ॥

लयबद्ध बहावमा श्रोता मग्न लठ्ठीएरै
थाहै नपाई दुइ चार घण्टा गए पो त कविता ॥