गजल

प्यासमा उभिएर अनि भोकमा उभिएर ॥
सालिक रोइरहेछ हेर, चोकमा उभिएर ॥

तिमी मान या नमान यथार्थ यही नै हो-
सहिद बुख्याँचा भएछ-यो लोकमा उभिएर ॥

रगत सुम्पिँदा पनि मैले किन देश 'देश' बनेन ?
ऊ सोच्दैछ-आफ्नै मृत्युको शोकमा उभिएर ॥

गङ्गालालहरू मलाई यस्तो भन्दै सम्झाउछ्न-
ए भाइ नमर्नु है, राष्ट्रवादको झोकमा उभिएर ॥

'हामी नै मुर्ख हौं' सहिदहरूले यस्तो सार निकाले-
शोध-खोज र बिश्लेषण  सबथोकमा उभिएर ॥

- शंकर निरौला